چهارشنبه، خرداد ۲۴، ۱۳۸۵

حریم حضرت حافظ، همان سرای بقاست

باز هم زد. اینبار خیلی محکم تر از دفعه های قبل، اینبار هم طوری زد که اصلا مطمئن نیستم از اینکه آخرین ضربه اس یا که چی؟
... این بار هم
.
.
.
" کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی"
"بیا که بی تو بجان آمدم ز غمناکی"
.
.
بار ها گفته ام و بار دگر می گویم /که من دلشده این ره نه به خود می پویم
در پس آینه طوطی صفتم داشته اند/ آنچه استاد ازل گفت بگو می گویم